Laatste dagje kinderhuis

2 augustus 2013 - Van Pettenpolder, Suriname

Vandaag was ons laatste dagje hier in het kinderhuis. Dus vanochtend na het broodjes smeren al vast voor een groot deel van onze koffers in gaan pakken.

Omdat vandaag de kinderen geen middag eten meer kregen van school, wilde we Rachel de eerste dag dat ze weer voor alle kids moest koken ontlasten. Dus zijn we pannenkoeken gaan bakken.
Om 10 uur zijn we begonnen met de pannenkoeken. Eerst het beslag. Wij hadden wel verwacht dat er gardes waren maar nee hoor. Dus hadden we er maar iemand gestuurd om een garde te gaan halen. In de tussen tijd probeerde we met lepels te roeren en gingen we met onze handen maar proberen om het beslag glad te krijgen. Dit lukte aardig en toen eindelijk de garde gehaald was, hadden we bijna het beslag al glad gekregen. Dus konden we gaan bakken. Zoals gewoonlijk mislukte de eerste pannenkoeken. Maar dit vonden de kids die thuis waren helemaal niet erg, dan konden ze lekker die pannenkoeken op snoepen. Ze vonden het haast jammer dat de pannenkoeken begonnen te lukken. Telkens als er bij een pannenkoek het randje maar een beetje dubbel gevouwen was, vroegen ze al 'deze is mislukt toch? Mag ik die opeten?'
Nadat we ongeveer 50 pannenkoeken hadden gebakken, was het gas op. Er werdt snel een gasbon besteld, alleen dan duurt het nog wel even voordat er gas is. Dus verhuisde we naar de buiten keuken. De buiten keuken houdt in, heel ouderwets boven een vuurtje koken. Dit werkte natuurlijk niet. Dus hebben we de kids die thuis waren alvast pannenkoeken gegeven. De kinderen die naar school waren geweest, hadden uiteindelijk toch nog eten gekregen. Dit kwam heel goed uit, zo konden we nadat we de andere kinderen eten hadden gegeven en er weer gas was verder bakken. Die pannenkoeken zouden we dan smiddags aan de andere kids geven die nog niet hadden gehad. Ik kan jullie vertellen dat we na zo'n 75 pannenkoeken geen pannenkoek meer konden zien. Maar we moesten er nog zo'n 25. Eindelijk kwam de bodem in zicht. We hebben in totaal zo'n 100 pannenkoeken gemaakt. Om drie uur waren we eindelijk klaar. Nou en we waren het toch zat. Dat uurtje siësta hadden we echt ff nodig om lekker uit te rusten, op onze heerlijke bank.

Om vier uur hadden we dan voor de allerlaatste keer huiswerk begeleiding. Het is een heel verschil als je ziet hoe de kids de eerste week bezig waren en nu. We hebben het afkijken afgeleerd en iedereen maakt gemotiveerd het huiswerk. Hopelijk houden ze dit vol.

En dan was het vanavond de laatste keer dat we broodjes gingen smeren. Oswalt kwam heel lief naar ons toe, zuster ik dacht dat jullie zaterdag weg gingen. Ik wilde nog wat maken maar ik heb het nog niet kunnen maken. Zo lief.

We hebben net nog even foto's gemaakt bij de meiden en afscheid van ze genomen.

Nu zitten we in een kamer, die heel kaal is. We hebben alle kleurplaten al van de kasten gehaald. We gaan nu een klein beetje beseffen dat we morgen echt weg gaan. Maar dat besef is er eigenlijk niet echt.

Morgen gaan we dan weer om vijf uur 's ochtends naar Paramaribo. Waarschijnlijk pas rond zes uur dus. Maar ja morgen nog even snel een bezem door de kamer en dan gaan we echt weg.

We weten niet of we internet hebben in paramaribo dus als u even niets van ons hoort vandaar. Maar we laten als kan iets van ons horen.

Dinsdag stappen we om zes uur 's ochtends op het vliegtuig naar curaçao en daar hebben we dan een tussenstop. We hopen d.v. woensdag om zeven uur in de ochtend weer in Nederland te zijn.

Het doet ons trouwens goed om te zien dat zoveel mensen onze blog volgen en ook de reactie's vinden we super leuk!

Heel veel liefs

3 Reacties

  1. Henny Mulder:
    2 augustus 2013
    ....en wij moeten nu ook een beetje afscheid gaan nemen, nu er geen dagverslagen meer komen uit Nickerie.
    Niet teveel kindertjes meenemen in de koffer.
    Geniet nog maar lekker even van een paar dagen Parimaribo.
  2. Nelleke:
    2 augustus 2013
    Hoi meiden, wat een geweldige verhalen. Jullie maken heel wat mee prachtig. Ik heb jullie gevolgd. Mooi hoor.
    Inmiddels al gewend aan al jullie ( huisdieren) brr.
    Geniet nog even daar, want het is nu aftellen.
    Lfs en voor straks weer een goede vlucht naar Holland.
    Tjuus T Nellekeb
  3. Henrieke:
    3 augustus 2013
    Wat gaat de tijd snel zeg. Maar wat hebben jullie een mooie reis gehad. Ik wens jullie een hele goede reis en hoop dat jullie snel weer veilig thuis zullen zijn.
    Groeten, Henrieke Mekking