Bigi Pan

Met 2 stampvolle busjes met kids vertrokken we vanochtend naar Bigi Pan. Eerst zouden alleen de oudere kinderen meegaan, maar uiteindelijk mochten ook de kleintjes mee. Na een kwartiertje rijden kwamen we al aan bij de bootjes, waarmee we naar onze eindbestemming zouden varen. Wij waren verantwoordelijk voor alle kleintjes en dat is best vermoeiend;) Reddingsvesten aan, ondertussen zorgen dat ze de weg niet oprennen, één voor één de boot intillen etc. en dan hebben we het nog niet een over het varen zelf. Ze vonden het namelijk erg moeilijk om niet te wiebelen, te blijven zitten en hun handjes binnenboord te houden en het bang maken met krokodillen die anders zouden happen, werkte na 5 minuten ook niet meer.
Maar goed, ondanks heel wat waarschuwingen en een keer terug gevaren te zijn voor een slipper die uit de boot was gegooid, hebben wij en de kids heel erg genoten van de 3 kwartier durende vaartocht. Alleen maar groen om ons heen en de mooiste vogels in de bomen. Dit is wat we ons van de Surinaamse natuur voorstelde, maar dan 10 keer mooier!
We hebben goed rondgekeken of we nog kaaimannen zagen, helaas alleen een dode.
Nadat we nog een keer overgestapt waren in een ander bootje kwamen we aan bij een groot meer, midden in bush bush. In het meer stonden een paar huisjes en bij één daarvan legde we aan. Eigenlijk was het meer een houten platform met een dak, maar het was heel leuk ingedeeld. Voorin hingen allemaal hangmatten en vanaf daar kon je met een loopbruggetje naar een ander platform met ligstoelen. Binnen waren allemaal kleine kamertjes voor gasten die blijven overnachten en verder wat van hout gemaakte stoelen en tafels. Helemaal achterin was een hoekje van de eigenaren, die op hun hurkjes een echte Surinaamse maaltijd voor ons klaar maakte. Allemaal heel primitief, maar dat maakte het juist zo ontzettend leuk! De echte Surinaamse cultuur, het eten en het uitzicht maakte dat we ons echt op vakantie in Suriname voelden!

Na het eten mochten we nog even de tourist uithangen, terwijl de kinderen zich lekker vermaakten in het meer, kregen wij een sightseeing, samen met 5 Nederlandse fysio studenten, toch wel weer leuk om wat Nederlanders om je heen te hebben.

Omdat we s'avonds weer dienst hadden i.v.m de conferentie gingen we bijtijds weer richting het kinderhuis. Het was inmiddels eb geworden dus op sommige plekken moest iedereen weer het bootje uitgetild worden.
We waren blij toen iedereen weer veilig en gezond bij het kinderhuis aankwam.

Nog voordat de dienst was begonnen lagen er alweer kids in hun stoelen te slapen, begrijpelijk na zo'n vermoeiende dag en ze hadden hun middag slaapje gemist. Gelukkig maakte de muziek iedereen weer een beetje wakker, alle kleintjes gaan dan naar voren om te dansen.
Onder het zingen viel ineens de stroom uit, de muziek hield er mee op en het was helemaal donker. Maar dat houdt niemand hier tegen om door te gaan! De gitaar werd er bij gehaald, mensen zongen wat harder en iedereen ging naar voren om
te dansen. Wij hebben helaas niet zulke soepele heupjes als de mensen hier, maar aangezien het nu toch donker was, durfde wij ook wel mee te doen;)
Jammer dat de stroom na een tijdje al weer aan ging, want dit sfeertje had wel wat. Gelukkig ging iedereen hierna net zo vrolijk met alles door.
Halverwege de dienst hebben we alle kindjes lekker naar bed gebracht, ze waren echt te moe...
Wij eigenlijk ook, dus gaan snel slapen.
Morgen gaan we onze laatste week hier in Nickerie alweer in. De tijd gaat snel!

Liefs