Parimaribo
19 juli 2013 - Paramaribo, Suriname
We hebben geen lange nacht gehad vannacht, ten eerste omdat onze benen jeuken door alle muggenbulten (Margarethe heeft het record met maar liefst 70 stuks!) De andere reden van ons korte nachtje was dat we 5 uur s'ochtends naar Parimaribo zouden vertrekken (wat achteraf een uurtje later werd, haast kennen ze hier niet).
Om 6 uur begonnen we dus aan onze 3/4 uur durende reis samen met Guilliano en zijn vrouw, wat totaal geen straf is, want tijdens het rijden door districten zoals Coronie, bekend om alle kokospalmen en het district Saramacca met alle citrusvruchten, kijk je je ogen uit! Net nadat we onderweg een paspoort controle hadden gehad begon het heel hard te regenen en dat bleef het, de weg was omgetoverd tot een klein riviertje.
Maarrr... Aangekomen in Parimaribo was het droog, waar we heel blij mee waren!
We zijn eerst naar verschillende adresjes gereden om spullen voor het kinderhuis te halen. Dit zijn spullen bij mensen thuis die ze doneren aan het kinderhuis. Iedereen is erg hartelijk dus snel ophalen en wegwezen zat er niet in, al met al zijn we dus best een tijd bezig geweest met alle huisbezoekjes. Door die huisbezoekjes hebben we echter wel een goed beeld gekregen van Parimaribo, we zijn door hele arme wijken gereden, waar een huisje niet veel meer is dan een klein, vervallen, houten hutje, maar we zijn ook door de elite wijk gereden, met heel veel mooie grote huizen waar we in Nederand nog jaloers op zouden zijn. Wat een verschillen zeg!
Met het busjes helemaal volgeladen zijn we naar het centrum gereden, waar we eerst naar de Nederlandse ambassade en bureau voor buitenlandse zaken zijn geweest omdat we met onze touristenkaart maar tot 2 augustus mogen blijven. Ze verzekerden ons dat een paar dagen langer blijven geen problemen oplevert, dus daar vertrouwen we dan maar op;)
s' middags zijn we eerst bij een leuk Surinaams eettentje aan het water gaan eten. Ford Zeelandia heet die plaats. Een echt touristisch plekje en we vonden het heerlijk om weer eens Nederlanders om ons heen te zien, uberhaupt om gewoon weer eens blanken te zien.
Na het eten zijn we lekker gaan shoppen, wat hier veel leuker is dan alle chinese winkeltjes in Nickerie.
Je moet hier alleen wel steeds goed opletten en oppassen. Is het niet voor zakkenrollers of het hectische gevaarlijke verkeer, dan is het wel voor een man die ineens uit een fontein komt opduiken...
s'avonds zijn we nog even langs geweest bij Marcel en Anita (de mensen waar we de eerste nacht mochten overnachten) Leuk om ze weer even te zien en gelijk afgesproken dat we daar vlak voordat we terug gaan ook mogen overnachten, dus we hebben nog een dag of 2 in Parimaribo in het vooruitzicht. Yesss!
Nu zijn we weer op de terugweg naar Nickerie. Na deze lange, maar geweldig leuke dag, snel slapen. Gelukkig gaat de wekker morgen "pas" weer om 6 uur.
Liefs
Om 6 uur begonnen we dus aan onze 3/4 uur durende reis samen met Guilliano en zijn vrouw, wat totaal geen straf is, want tijdens het rijden door districten zoals Coronie, bekend om alle kokospalmen en het district Saramacca met alle citrusvruchten, kijk je je ogen uit! Net nadat we onderweg een paspoort controle hadden gehad begon het heel hard te regenen en dat bleef het, de weg was omgetoverd tot een klein riviertje.
Maarrr... Aangekomen in Parimaribo was het droog, waar we heel blij mee waren!
We zijn eerst naar verschillende adresjes gereden om spullen voor het kinderhuis te halen. Dit zijn spullen bij mensen thuis die ze doneren aan het kinderhuis. Iedereen is erg hartelijk dus snel ophalen en wegwezen zat er niet in, al met al zijn we dus best een tijd bezig geweest met alle huisbezoekjes. Door die huisbezoekjes hebben we echter wel een goed beeld gekregen van Parimaribo, we zijn door hele arme wijken gereden, waar een huisje niet veel meer is dan een klein, vervallen, houten hutje, maar we zijn ook door de elite wijk gereden, met heel veel mooie grote huizen waar we in Nederand nog jaloers op zouden zijn. Wat een verschillen zeg!
Met het busjes helemaal volgeladen zijn we naar het centrum gereden, waar we eerst naar de Nederlandse ambassade en bureau voor buitenlandse zaken zijn geweest omdat we met onze touristenkaart maar tot 2 augustus mogen blijven. Ze verzekerden ons dat een paar dagen langer blijven geen problemen oplevert, dus daar vertrouwen we dan maar op;)
s' middags zijn we eerst bij een leuk Surinaams eettentje aan het water gaan eten. Ford Zeelandia heet die plaats. Een echt touristisch plekje en we vonden het heerlijk om weer eens Nederlanders om ons heen te zien, uberhaupt om gewoon weer eens blanken te zien.
Na het eten zijn we lekker gaan shoppen, wat hier veel leuker is dan alle chinese winkeltjes in Nickerie.
Je moet hier alleen wel steeds goed opletten en oppassen. Is het niet voor zakkenrollers of het hectische gevaarlijke verkeer, dan is het wel voor een man die ineens uit een fontein komt opduiken...
s'avonds zijn we nog even langs geweest bij Marcel en Anita (de mensen waar we de eerste nacht mochten overnachten) Leuk om ze weer even te zien en gelijk afgesproken dat we daar vlak voordat we terug gaan ook mogen overnachten, dus we hebben nog een dag of 2 in Parimaribo in het vooruitzicht. Yesss!
Nu zijn we weer op de terugweg naar Nickerie. Na deze lange, maar geweldig leuke dag, snel slapen. Gelukkig gaat de wekker morgen "pas" weer om 6 uur.
Liefs
Oma zal zeggen: kijk maar goed uit met dat drukke verkeer. We houden haar op de hoogte. Het is hier ook tropisch warm, heerlijk!
Liefs, Job en Woutje
Print de verhalen weer uit voor oma.
Liefs xx